Superwizja w coachingu jest skuteczną i niezbędną metodą doskonalenia warsztatu każdego coacha. Dla coacha jest ona zarówno inspiracją jak i momentem do refleksji.
Udział w superwizji daje coachowi możliwość dzielenia się doświadczeniem i rozwijania własnych potencjałów a wszystko to dzięki życzliwej atmosferze wsparcia, zaufania, otwartości i pracy na mocnych stronach.
Gdy w procesie coachingu pojawia się poczucie, że „coś jest nie tak” , to coach może o tym na superwizji porozmawiać, analizując proces a tym samym ukazując to co jest trudnością. W trakcie superwizji coach może dokonać: diagnozy klienta i siebie w kontekście relacji, rozważyć swój stosunek do przeprowadzonych sesji, przyjrzeć się temu jak zwraca uwagę na dwie najważniejsze w coachingu rzeczy: cel i efekt a także jak może przyczynić się do osiągnięcia celu przez klienta.
Superwizor pomaga w wyjaśnieniu wątpliwości coacha, udziela informacji o własnych spostrzeżeniach. To nie egzamin ani ocena, to konieczny element rozwoju coacha dający wgląd we własną pracę, rozwijający gotowość do autorefleksji, oraz otwartość na informację zwrotną.
Superwizja może być grupowa lub indywidualna.
Celem superwizji grupowej jest rozwój coacha za pośrednictwem informacji zwrotnej od superwizora i uczestników superwizji.
W trakcie superwizji grupowej uczestnicy przedstawiają swoje przypadki, które mogą dotyczyć każdego aspektu pracy coacha (relacji pomiędzy coachem a klientem, dylematów etycznych, trudności w zawieraniu kontraktu, prowadzeniu procesu itd.). Po omówieniu otrzymują informację zwrotną od superwizora i grupy.
